Monday, May 19, 2014

To παράδοξο του αφηρημένου οδηγού

Είναι από αυτές τις φορές που οδηγείς σε δρόμο μακρύ, με επαναλαμβανόμενα μοτίβα κι ελάχιστα σημεία αναφοράς. Και οδηγείς τελείως αυτόματα, σχεδόν αφηρημένα, σα να 'χεις κλειστά τα μάτια σου, σα να μην οδηγείς καν. Και κάποια στιγμή που παρατηρείς καλύτερα, δεν είσαι σίγουρος σε ποιό ακριβώς σημείο της διαδρομής βρίσκεσαι. Ξέρεις όμως ότι πηγαίνεις σωστά.
Ίσως τελικά και να μην έχει πάντα σημασία το ταξίδι αλλά το ότι ξέρεις πού πας. 
[...]
[Δεν παίρνω κι όρκο.]


[Θα το ξανασκεφτώ.]
[...]

I can't remember how or why we took that road. I can't remember how.

//το ορθό παράδοξο//

No comments:

Post a Comment