To παράδοξο του αφηρημένου οδηγού

Είναι από αυτές τις φορές που οδηγείς σε δρόμο μακρύ, με επαναλαμβανόμενα μοτίβα κι ελάχιστα σημεία αναφοράς. Και οδηγείς τελείως αυτόματα, σχεδόν αφηρημένα, σα να 'χεις κλειστά τα μάτια σου, σα να μην οδηγείς καν. Και κάποια στιγμή που παρατηρείς καλύτερα, δεν είσαι σίγουρος σε ποιό ακριβώς σημείο της διαδρομής βρίσκεσαι. Ξέρεις όμως ότι πηγαίνεις σωστά.
Ίσως τελικά και να μην έχει πάντα σημασία το ταξίδι αλλά το ότι ξέρεις πού πας. 

[...]

[Δεν παίρνω κι όρκο.]

[Θα το ξανασκεφτώ.]

[...]

I can't remember how or why we took that road. I can't remember how.

//το ορθό παράδοξο//

Το jukebox των στροφών

Να περιμένεις την επόμενη στροφή για να προλάβεις ν' ακούσεις τη συνέχεια από αγαπημένο σου κομμάτι που παίζει στο ράδιο. Κι άλλες φορές να πετυχαίνουν τόσο οι εναλλαγές που να μη θες να σταματήσουν οι στροφές.

//όταν το σήμα στο κινητό φτάνει οριακά τη μία γραμμή, μπορεί να ακούσεις κάποια από τα πιο κουλά αλλά και εμπνευσμένα ρεμίξ//